ਜਾਤ ਪਾਤ ਵਿਚ ਪਉਂਦੇ ਵੰਡੀਆਂ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਇਨਸਾਨਾਂ ਨੂੰ !
ਖਾਲੀ ਹੱਥ ਆਏ ਤੇ ਖਾਲੀ ਮੁੜ ਜਾਣਾ ਨਾ ਆਏ ਸਮਝ ਨਾਦਾਨਾ ਨੂੰ !
ਜੱਗ ਹੈ ਮੇਲਾ ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਦਾ ਰਲ ਮੁਕਾ ਲਾਓ ਸਭ ਝਗੜੇ
ਤਾਲੇ ਇਕ ਦਿਨ ਲੱਗ ਜਾਣੇ ਨੇ ਸਾਹਾਂ ਦੀਆਂ ਇਨਾ ਦੁਕਾਨਾਂ ਨੂੰ !

ਪੈਸੇ ਦੇ ਨਾਲ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਦਫ਼ਾ ਧਾਰਾਵਾਂ ਲੱਗੀਆਂ ਜੋ
ਕੌਣ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਇਥੇ ਕਚਹਿਰੀ ਵਿਚ ਦਿੱਤੇ ਹੋਏ ਬਿਆਨਾਂ ਨੂੰ !
ਰੱਬ ਤਾਂ ਹਰ ਇਕ ਇਨਸਾਨ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵਸਦਾ ਹੈ
ਫਿਰ ਕਾਹਤੋਂ ਲੋਕ ਪੂਜਦੇ ਨੇ ਇਥੇ ਪੱਥਰ ਦੇ ਭਗਵਾਨਾਂ ਨੂੰ !

ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਦੇ ਸਾਰੇ ਸਭ ਕੁੱਝ ਇਥੇ ਬੇਗਾਨਾ ਹੈ
ਆਖਿਰ ਦਰਦੀ ਤੁਰ ਜਾਣਾ ਹਰ ਇਕ ਹੀ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨਾ ਨੂੰ !!!
 

ਜੇ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਸ਼ਾਇਰ ਹੁੰਦਾ
ਸਮਝਦਾ ਉਹ ਜਜਬਾਤਾਂ ਨੂੰ !!!
ਆਪਣੇ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ
ਕਾਬੂ ਰੱਖਦਾ ਨਿੱਤ ਰੋਜ਼ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੂੰ !!!
ਬਿਨ ਦੱਸਿਆ ਹੀ ਉਹ ਬੁੱਝ ਲੈਂਦਾ
ਕਿ ਕੀ-ਕੀ #ਦਿਲ ਤੇ ਬੀਤ ਰਿਹਾ !!!
ਨਹੀਂ ਤਾ ਆਣ ਲੈ ਜਾਂਦਾ
ਦਿੱਤੀਆਂ ਸੋ ਵਿਚ ਸੱਤ ਸੁਗਾਤਾਂ ਨੂੰ !!!

ਬਦਨਾਮੀ ਜਾ ਮਸ਼ਹੂਰੀ
ਉਸ ਬੰਦੇ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਏ..
ਜੋ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਰੱਖਦਾ ਹੋਵੇ ..
.
.
ਘਰੇ ਲੁਕ ਕੇ ਬੈਠਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ …???
.
.
.
.
.
ਗੱਲ…
ਤੇ ਘਰ ਦੇ ਵੀ ਨੀ ਕਰਦੇ..

ਕਲਮ ਰਾਹੀਂ ਬਿਆਨ ਕਰਾਂ ਦੁਖੜੇ ਸਾਰੇ ਦਿਲ ਦੇ,
ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਬੈਠੇ ਰਹੀਏ ਨਿਤ ਆਪਾਂ ਹਾਰੇ ਦਿਲ ਦੇ !!!
ਹੰਜੂਆਂ ਦੇ ਮੋਤੀ ਪਾ ਪਾ ਇਕ ਪਰੋਈ ਮਾਲਾ ਗ਼ਮ ਦੀ,
ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਤਾ ਸਭ ਚਾਅ ਸਿੰਗਾਰੇ #ਦਿਲ ਦੇ !!!

ਵਾਲਾ ਸੀ ਜਿਹੜੇ ਯਾਰ ਯਾਰ ਅਾਖਦੇ
ਪਤਾ ੳੁਦੋ ਲੱਗਾ ਜਦੋ ਛੱਡ ਕੇ ਮੈਦਾਨ ਭੱਜ ਗੲੇ.
ਹੈ ਨੀ ਸੀ  ਯਕੀਨ ਭੋਰਾ ਜਿੰਨਾ ਤੇ...
ਓ ੳੁਹੀ ਬੰਦੇ ਅੱਜ ਹਿੱਕ ਠੋਕ ਨਾਲ ਖੜ ਗੲੇ..