ਮੁੱਹਬਤ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਲਈ ਅਪਣੀ ਹਸਤੀ ਨੂੰ ਮਿਟਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਏ,
ਸੱਜ਼ਣ ਦੀਆ ਬਾਹਾਂ ਚ ਸੌਣ ਲਈ ਲੰਮਾ ਤਾਪ ਹੰਢਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਏ,
ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕੀ ਲੋਕ ਤਾ ਆਸ਼ਿਕ ਜਾ ਪਾਗਲ ਕਹਿਕੇ ਨੇ ਸਾਰ ਦੇਂਦੇ,
ਇੱਕ ਪੈਰ ਕੰਢਿਆਂ ਤੇ ਦੂਜਾ ਵਰਦੀ ਅੱਗ ਤੇ ਟਿਕਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਏ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋਣ ਲਈ ਲੋਕ ਬੋਚ ਬੋਚ ਕਦਮ ਟਿਕਾਉਂਦੇ,
ਮੁੱਹਬਤ ਚ ਬਦਨਾਮ ਹੋਣ ਲਈ ਵੀ ਜ਼ਿਗਰਾ ਬਣਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਏ,
ਇੰਨੇ ਨੇੜੇ ਵੀ ਨੀ ਦਰਵਾਜੇ ਸੱਚੀ ਮੁੱਹਬਤ ਦੇ ਸੱਚੇ ਆਸ਼ਕਾ ਲਈ,
ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਤੱਕ ਰੱਬ ਵਾਂਗ ਸੱਜ਼ਣਾਂ ਦਾ ਨਾਂ ਧਿਆਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਏ,
ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰੀ ਕੀ ਕੌਲ ਆ ਤੇਰੇ ਕੀ ਮੁੱਹਬਤ ਵਿੱਚ ਗੁਆ ਬੈਠੇ,
“ਧਰਮ“ ਸੱਜ਼ਣਾਂ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣਾ ਆਪ ਲੁਟਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਏ,