ਹਨੇਰੀ ਆਣ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਪੱਤਾ ਰੁੱਖ ਤੋ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦਾ,
ਉਦਾਂ ਹੀ ਮੈਂ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਿਆ...
ਦਿਨ ਚੜ੍ਹਣ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਤਾਰੇ ਕੀਤੇ ਖੋ ਜਾਂਦੇ,
ਉਦਾਂ ਹੀ ਮੈਂ ਇਸ ਦੁਨੀਆ 'ਚ ਕੀਤੇ ਖੋ ਗਿਆ...
ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਤੇਰਾ ਚੇਤਾ ਮੈਨੂੰ ਵਢ-ਵਢ ਖਾ ਜਾਂਦਾ,
ਮੈਂ ਦੁੱਖ ਦਿਲ 'ਚ ਤੇ ਹੰਝੂ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਲੈ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਆ...

Leave a Comment