ਹਨੇਰੀ ਆਣ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਪੱਤਾ ਪੇੜ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦਾ
ਉਦਾਂ ਹੀ ਮੈਂ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਿਆ
ਦਿਨ ਚੜ੍ਹਨ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਤਾਰੇ ਕੀਤੇ ਖੋ ਜਾਂਦੇ
ਉਦਾਂ ਹੀ ਮੈਂ ਇਸ ਦੁਨਿਆ ਚ ਕਿਤੇ ਖੋ ਗਿਆ
ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਤੇਰਾ ਚੇਤਾ ਮੈਨੂੰ ਵੱਡ ਵੱਡ ਖਾ ਜਾਂਦਾ
ਮੈਂ ਦੁੱਖ ਦਿਲ ਚ ਤੇ ਹੰਜੂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਲੈ ਕੇ ਸੋਂ ਗਿਆ...

ਕੁਝ ਮਜਬੂਰੀਆਂ ਤੇਰੀਆਂ ਵੀ ਨੇ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਵੀ ਪਰ
ਦਿਲ ਹਲੇ ਵੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਤਮੰਨਾ ਰੱਖਦਾ
ਦੁੱਖ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਆਏ ਨੇ ਸਹਿ ਰਿਹਾ ਮੈਂ ਵੀ ਪਰ
ਦਿਲ ਹਲੇ ਵੀ ਦੁੱਖ ਸਾਂਝੇ ਕਰਨ ਦੀ ਤਮੰਨਾ ਰੱਖਦਾ
ਤੂੰ ਦਿਲ ਵਿਚ ਵਸੀ ਏਂ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਦੀ ਹਸੀ ਏ
ਬੱਸ ਇੱਕ ਤੂੰ ਹੀ ਆਪਣੇ ਵਰਗੀ ਬਾਕੀ ਸਭ ਬੇਗਾਨਾ ਲਗਦਾ...

ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਇੱਕ ਤੂੰ ਹੀ ਏਂ,,
ਤਾਹੀਓਂ ਧੜਕਨ ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਲੈਂਦੀ ਏ
ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਵਿਚ ਤੇਰੀ ਹੀ ਝਲਕ ਏ...
ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਆਣ ਤੇ ਅੱਖ ਮੇਰੀ ਵਹਿੰਦੀ ਏ
ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਜੁਦਾਈ ਵਿਚ ਮੈ ਮਰਦਾ ਰਹਿਣਾ
ਬੱਸ ਤੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀ ਕਾਲਜੇ ਠੰਡ ਪੈਂਦੀ ਏ...

ਇਕ ਤੇਰੇ ਕਰਕੇ ਹੀ ਮੈ ਲਿਖ ਸਕਦਾ
ਮੇਰੇ ਲਿਖਣ ਦੀ ਤੂ ਹੀ ਵਜਾ ਹੈ
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਜੀ ਕੇ ਵੀ ਕੀ ਫਾਇਦਾ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਜਿਉਣ ਦਾ ਮਜਾ ਹੈ
ਕੋਈ ਮੈਨੂੰ ਏਹੋ ਜਿਹਾ ਤੂੰ ਗੁਨਾਹ ਦੱਸ
ਜਿਸਦੀ ਬੱਸ ਤੂੰ ਹੀ ਇੱਕ ਸਜਾ ਹੈ...

ਕਦੇ ਸਾਰੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਜਾਗਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਏ ਕਹਿੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਅੱਜ ਭਾਵੇਂ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਜਾਨੀ ਏਂ,
ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਲਗਾਤਾਰ ਤੱਕਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ...
ਏਨਾ ਹੀ ਬਥੇਰਾ ਮੈ ਕਦੇ ਉਹਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲਗਦਾ ਸੀ,
ਕਦੇ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਜਾਨੋਂ ਵੱਧ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ...