ਬੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਹਾਸੀ ਉੱਡ ਜਾਣੀ ,ਚੇਹਰੇ ਤੋਂ ਉੱਡ ਸਾਰਾ ਨੂਰ ਜਾਣਾ,
ਸਾਡੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਸਧਰਾਂ ਨੇ ਕੱਚੇ ਘਰਾਂ ਵਾਂਗ ਖੁਰ ਜਾਣਾ,
#ਚਾਹ ਕੇ ਵੀ ਜੇ ਤੂੰ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਸਾਨੂੰ ਸੋਹਣਿਆ ਸੱਜਣਾ,
ਅਸੀਂ ਬਿਨ ਆਈ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੱਜਰੀ ਮੌਤ ਕੋਲ ਤੁਰ ਜਾਣਾ

ਤੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਨਾਲ ਖਹਿੰਦੇ ਗਏ,
ਲੱਗ ਤੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਸੱਜ਼ਣਾਂ ਛਾਂ ਨੂੰ ਧੁੱਪ, ਧੁੱਪ ਨੂੰ ਛਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਗਏ,
ਕੀਤਾ #ਆਸ਼ਕੀ ਦਾ ਅਸੀਂ ਹਰ ਫਰਜ਼ ਪੂਰਾ ਇੱਥੇ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ,
ਉੱਚੀ ਥਾਂ ਤੇ ਸਦਾ ਤੈਨੂੰ  ਬਿਠਾਇਆ ਆਪ ਨੀਵੀਂ ਥਾਂ ਬਹਿੰਦੇ ਗਏ,

ਲੱਗਣ ਨਾ ਦਿੱਤੀ ਵਾਹ ਤੈਨੂੰ ਰੁੱਖ ਬਣ ਹਰ ਧੁੱਪ ਤੋ ਬਚਾਇਆ,
ਤੇਰਾ ਹਰ ਦਿੱਤਾ ਦੁੱਖ ਸਿਰ ਮੱਥੇ ਅਸੀਂ ਹੱਸ ਹੱਸ ਸਹਿੰਦੇ ਗਏ,
ਤੇਰੀ ਹਰ ਖ਼ੁਸੀ ਲਈ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਪੱਕੇ ਮਹਿਲ ਮੁਨਾਰੇ ਉਸਾਰੇ,
ਨਾ ਕੀਤੀ ਪਰਵਾਹ ਕੱਚੇ ਢਾਰੇ ਬਣ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਢਹਿੰਦੇ ਗਏ,

ਰੱਬ ਤੋ ਮੰਗਿਆ ਇਨਸਾਫ #ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਉਹ ਵੀ ਮੂੰਹ ਫੇਰ ਗਿਆ,
ਸ਼ਾਇਦ ਉਹਨੂੰ ਸੀ ਪਤਾ ਰੱਬ ਦੀ ਥਾਂ ਅਸੀਂ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈਂਦੇ ਗਏ,
ਸਮਾਂ ਬਦਲਦਾ ਗਿਆ ਤੁਸੀਂ ਪਰਬਤਾਂ ਵਾਂਗ ਹੋਰ ਉੱਚੇ ਹੁੰਦੇ ਗਏ,
ਸਾਡੀ ਪਾਣੀ ਜਿਹੀ ਔਕਾਤ ਸਦਾ ਉੱਪਰੋਂ ਨੀਵੇਂ ਵੱਲ ਵਹਿੰਦੇ ਗਏ,
ਇੰਨਾਂ ਸਭ ਕੀਤਾ ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਜਗਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲਈ,
ਕੀਤੀ ਨਾ ਭੋਰਾ ਫਿਕਰ ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੀ ਸਾਡੇ ਦਿਲੋਂ ਹੀ ਲਹਿੰਦੇ ਗਏ...

ਦਰਦ ਹੁੰਦਾਂ ਇੱਥੇ ਹਰ ਇੱਕ ਇਨਸਾਨ ਅੰਦਰ,
ਕੋਈ ਛੁਪਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਕੋਈ ਦਰਦ ਦਿਖਾ ਜਾਂਦਾ,
ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਦਸਤੂਰ ਹੈ ਆਪਣਾ ਆਪਣਾ,
ਕੋਈ ਜ਼ਿਦਗੀ ਜੀ ਜਾਂਦਾ ਕੋਈ ਵਕਤ ਲੰਘਾਂ ਜਾਂਦਾ,
ਆਪਣੀ ਆਪਣੀ ਹੈਗੀ ਫਿਤਰਤ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜੱਗ ਤੇ,
ਕੋਈ ਮਿਟ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮਿਟਾ ਜਾਂਦਾ,
ਸ਼ੋਹਰਤ ਹੈ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਏਥੇ ਵੱਖੋ,- ਵੱਖ਼ਰੀ ਅਪਣੀ,
ਕੋਈ ਦਿਲੋਂ ਲਹਿ ਜਾਂਦਾ,ਕੋਈ ਦਿਲਾਂ 'ਚ ਸਮਾ ਜਾਂਦਾ,
ਮੁੱਹਬਤ ਇੱਥੇ ਹਰ ਕੋਈ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ,
ਕੋਈ ਵਫਾ ਕਰਦਾ ਤੇ ਕੋਈ ਬੇਵਫਾ ਕਹਾ ਜਾਂਦਾ,
ਕਈ ਵਫਾ ਕਰਕੇ ਵੀ ਬਦਨਾਮੀ ਖੱਟ ਨੇ ਲੈਂਦੇ,
ਕੋਈ ਬੇਵਫਾਈ ਕਰਕੇ ਵੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਹਾ ਜਾਂਦਾ...

ਜਿਹੜੇ ਹੱਥ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਗਲੇ ਦਾ ਹਾਰ ਬਣੇ,
ਸ਼ਾਇਦ ਉਨਾਂ ਹੀ ਹੱਥੋਂ ਹੋਈ ਤਬਾਹੀ ਮੇਰੀ,
ਜੋ ਰੁੱਖ ਰਾਹ ਥਾਵਾਂ ਸਬੂਤ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ,
ਖਾਮੋਸ਼ ਸਾਰੇ ਕਿਸੇ ਨਾ ਦਿੱਤੀ ਗਵਾਹੀ ਮੇਰੀ,
ਬਿਨਾਂ ਕਸੂਰੋਂ ਧੋਖ਼ੇਬਾਜ਼ ਕਹਿ ਕੇ ਦੂਰ ਹੋ ਗਏ,
ਕਿਸ ਕੋਲ ਸਾਬਿਤ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਬੇਗੁਨਾਹੀ ਮੇਰੀ,
ਤਕਦੀਰ ਲਿਖੀ ਮੇਰੀ ਉਸਨੇ ਜਿਸ ਲਹੂ ਨਾਲ,
ਮੁੱਕ ਚੱਲੀ ਦਿਲ ਦੇ ਲਹੂ ਦੀ ਸਿਆਹੀ ਮੇਰੀ... :(

ਬੰਦਾ ਬਾਜ਼ੀ ਜਿੱਤ ਕੇ ਵੀ ਇਸ਼ਕੇ ਦੀ ਹਾਰ ਜਾਂਦਾ,
ਜੇ ਸਾਥ ਨਾ ਹੋਵੇ ਆਖਿਰ ਸੱਚੀਆਂ ਤਕਦੀਰਾਂ ਦਾ,
ਬੰਦਾ ਤਾਂ ਲਾਉਂਦਾ ਜੋਰ ਵਥੇਰਾ ਬਾਜ਼ੀ ਜਿੱਤਣ ਲਈ,
ਪਰ ਸੱਚ ਹੋਣਾ ਹੁੰਦਾ ਮੱਥੇ ਦੀਆਂ ਚਾਰ ਲਕੀਰਾਂ ਦਾ,
ਲੱਖਾਂ ਰਾਂਝੇ ਵਿਲਕਦੇ ਦੇਖੇ ਵਿਛੋੜੇ ਵਿੱਚ ਹੀਰਾਂ ਦੇ,
ਬੁਰਾ ਹਸ਼ਰ ਹੁੰਦਾ ਰਾਂਝਿਆਂ ਤੋ ਵਿਛੜੀਆਂ ਹੀਰਾਂ ਦਾ,
ਡੁੱਲੇ ਬੇਰਾਂ ਦਾ ਕੁਝ ਨੀ ਵਿਗੜਦਾ ਜੇ ਕੋਈ ਚੁੱਕ ਲੇ,
ਫੇਰ ਕੋਈ ਨੀ ਪੁੱਛਦਾ ਹਾਲ ਬਣ ਚੱਲੇ ਫਕੀਰਾਂ ਦਾ...